Առաջադրանքներ
Պատմվածքից դո՛ւրս գրիր համեմատությունները։
Ջրաղացը անուշ-անուշ մտմտալով, մանուկ օրերից մի հեքիաթ է պատմում՝ մանկության պես սիրուն, մանկության պես ոսկի…
Ընդգծված բառերը փոխարինի՛ր հոմանիշներով։
Շավիղ-ճանապարհ, ուղի
Մանուկ-երեխա, մանկիկ
Շքեղ-պերճ, փառահեղ
Չքանալ-անհետանալ, չքվել
Հարուստ-ունևոր, մեծատուն
Մարմանդ-մեղմ, հանդարտ
Տրված արահայտությունները գրի՛ր մեկ բառով․ թևին տալ, ներս ընկնել, լաց լինել, թիկն տալ։
Թռչել, մտնել, լացել, թիկնել
Տեքստից դուրս գրի՛ր ուրիշի ուղղակի խոսք արտահայտող նախադասությունները։
-Ինչո՞ւ ես տխուր, իմ որդի, -ասում էր հարուստ հայրը նրան.-ի՞նչդ է պակաս, թե՞ սեր ունիս մի աղջկա, հայտնի՛ր, թե ինչ կա…
-Ա՛յս էլ որդուս բաժինը:
-Ա՜յ կնիկ, այս քանի տարի է, միշտ էլ որդուս բաժինն ես պահում ու առավոտ անծանոթ անցորդներին տալիս…
-Ա՜յ մարդ, Աստված գիտե, մեր որդին հիմի ո՞ր պատի տակ կուչ է եկել. ուրիշի մոր ձեռքին է նայում, կարող է այն մոր տղան էլ հեռու տեղ է, ու ես նրան իմ որդու բաժինն եմ տալիս. ի՞նչ իմանաս, կարող է նա էլ իմ որդուն իրենի բաժինն է տալիս…
-Ա՜, ա՜ , մեր որդին,- բացականչեցին ծերունիները և գրկներն առան իրենց կորած, կարոտած որդուն և լաց եղան:
Առանձնացնել բացականչական և հարցական նախադասությունները․ դիտարկի՛ր դրանց իմաստային տարբերությունները և կետադրությունը։
Հե՜յ, մեր որդին էլ չի գա:
-Ա՜յ մարդ, Աստված գիտե, մեր որդին հիմի ո՞ր պատի տակ կուչ է եկել. ուրիշի մոր ձեռքին է նայում, կարող է այն մոր տղան էլ հեռու տեղ է, ու ես նրան իմ որդու բաժինն եմ տալիս. ի՞նչ իմանաս, կարող է նա էլ իմ որդուն իրենի բաժինն է տալիս…
-Ա՜, ա՜ , մեր որդին,- բացականչեցին ծերունիները և գրկներն առան իրենց կորած, կարոտած որդուն և լաց եղան:
Նկարագրի՛ր խրճիթը։
Խրճիթը հին էր, խղճուկ, բայց նաև երջանիկ։
Բնութագրի՛ր տղային։
Տղան տխուր էր, ուրախ, խաղասեր և երազկոտ։
Առանձնացրո՛ւ տղայի ծնողներին բնութագրող հատվածները։
Ջրաղացի դռան առջև, կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և չիբուխը գոհ ծխում էր։ Կողքին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ, նրանց երեխան, խաղ էր անում։
Պատմվածքի իմաստը արտահայտող ասացվածներ ընտրի՛ր։
Հարազատ տնից լավ տեղ չկա։
Պատմվածքը համեմատի՛ր Հ․ Թումանյանի <<Ամենից լավ տունը>> բանաստեղծության հետ։
Այս բանաստեղծությունը շատ նման է <<Երջանիկ խրճիթը>> հեքիաթին, քանի որ գրեթե նույն իմաստն ունի։ Ուր էլ գնաս, հարազատ տնիցդ լավ տեղ չես գտնի։