Քրդերի դրոշ
Քրդերը Հայաստանում
Հայաստանի առաջին հանրապետության տարիներին՝ 1918-1920 թվականներին, քրդերը ստացել են քաղաքական իրավունքներ․ Հայաստանի ազգային ժողովի կազմում ընտրվել է նաև քրդական համայնքի ներկաչացուցիչ, իսկ որոշ քրդեր դարձել են հայկական բանակի սպաներ և կազմավորել քրդական կամավորական գնդեր։
Խորհրդային տարիներին Հայաստանում մեծ թվով քրդերեն գրականություն է հրապարակվել, ստեղծվել են ազգային դպրոցներ և ռադիո։ 1925 թվականին Հայաստանի քրդերի համար բացվել են ավելի քան 50 դպրոցներ։
Հայտնի հայ երգահան Կոմիտասը գրի է առել հայկական, քրդական և թուրքական մի շարք ազգային երգեր, իսկ 1897 թվականին ավարտել է Բեռլինի Հումբոլդտի համալսարան, որտեղ ուսումնասիրում էր քրդական երաժշտություն։
Հայ բանաստեղծ Հովհաննես Շիրազը, օգտագործելով քրդական լեգենդը, գրել է իր հայտնի «Սիամանթո և Խջեզարե» պոեմը։
Քրդերը բաժանվում են երկու հիմնական մասի՝ հյուսիսային քրդեր կամ քուրմանջիներ և հարավային քրդեր կամ սորաններ, որոնք միմյանցից տարբերվում են ազգագրական, մարդաբանական և լեզվական մի շարք հատկանիշներով։
Քրդերը լցված են գրեթե ամբողջ Ասիայում։
Ասիա՝
 Թուրքիա |
11.000.000-15.000.000 |
|
 Իրան |
6.800.000 |
|
 Իրաք |
6.200.000 |
|
 Սիրիա |
3.000.000 |
|
 Գերմանիա |
800.000 |
|
 Ղազախստան |
100.000 |
|
 Ռուսաստան |
60.000 |
|
 Հայաստան |
2000 |
|
 Լիբանան |
43.000 |
|
 Իսրայել |
30.000 |
|
 Աֆղանստան |
25.000 |
|
 Ադրբեջան |
15.000 |
|
 Թուրքմենստան |
6.000 |
|
 Վրաստան |
2.500 |
Հարցեր՝
Ո՞վ է քրդերի նախնին, որից ձևավորվել է <<Քրդեր>> ազգային փոքրամասնությունը։
Ի՞նչ է պատահել, որի արդյունքում քրդերը տարածվել են Վրաստան, Թուրքմենստան, Ադրբեջան, Հայաստան, Իսրայել․․․
Ի՞նչ ծագումնաբանություն ունի <<քուրդ>> անունը։
